Brief van Edouard Carmignac

Geachte beleggers,

Vaak kan de toekomst worden voorspeld door het verleden zorgvuldig onder de loep te nemen. Hoe alarmerend en pijnlijk het ook klinkt, er is een lichtpuntje in de escalatie van het conflict in het Midden-Oosten.

Over Iran zelf bestaan veel misverstanden. Ook al beschouwen veel Iraniërs zichzelf niet langer 'uitsluitend' als Perzisch, het zijn geen Arabieren. Al 500 jaar voor Christus domineerde Darius het Midden-Oosten, niet alleen met zijn legers maar ook met zijn hoogwaardige beschaving, waar de ruïnes van Persepolis van getuigen. De tegenslagen die Perzië door de eeuwen heen heeft geïncasseerd in de strijd met zijn buren, met name de Turken, hebben de culturele verfijning en wetenschappelijke capaciteiten van het land niet in de weg gestaan. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de vooruitgang op het gebied van kernenergie en de ontwikkeling van angstaanjagende drones. Maar de ambitie om de Arabische wereld te controleren en zelfs te domineren, blijft aanwezig. En het gebruik van radicaal islamisme is een machtig wapen gebleken. De effectiviteit ervan is toegenomen door twee belangrijke kansen. Ten eerste het bestaan van Israël als ideale zondebok. Ten tweede de enorme ongelijkheid die ontstond toen de noodlottige Sykes-Picotlijn in 1916 werd ingevoerd, waardoor het grootste deel van de olievoorraden van het Midden-Oosten werd ontkoppeld van de dichtstbevolkte regio's.

In dit opzicht was de schokkende aanval van Hamas op 7 oktober geen toeval. Er was een plan in de maak om de oprichting van een Palestijnse staat te ondersteunen, voornamelijk gefinancierd door Saoedi-Arabië. Als het Israëlische tegenoffensief, ondersteund door Amerikaanse luchtaanvallen, het Iraanse regime niet ten val brengt, zou het op zijn minst de ontwikkeling van een kernwapen moeten vertragen en vooral Iran ervan moeten weerhouden het Midden-Oosten verder te destabiliseren. In hoeverre is dat in ons belang? Het plan van Saoedi-Arabië om een Palestijnse staat te creëren zou nieuw leven ingeblazen kunnen worden.

En hoe zit het met de markten? De verzoeningspolitiek in het Midden-Oosten heeft geresulteerd in lagere premies van risicovolle activa en, niet verrassend, van olie. Deze ontwikkeling is zeer gunstig voor Europa, waar de groeivooruitzichten verder zijn verbeterd door de recente introductie van het omvangrijke Duitse economische stimuleringsplan door Friedrich Merz. De daling van de olieprijs, die gepaard gaat met een aanzienlijke afname van de wereldwijde inflatiedruk, zorgt ervoor dat centrale banken met vertrouwen naar de toekomst kijken en aansturen op een soepeler monetair beleid. Wat vooral roet in het eten zou kunnen gooien, is de handelsoorlog waar Trump mee dreigt. Maar zoals ik in mijn vorige brief al aangaf, lijkt de kans daarop met de dag kleiner te worden.

Desondanks blijven wij terughoudend ten aanzien van Amerikaanse activa. We handhaven een lage dollarblootstelling in onze portefeuilles en een onderwogen positie in Amerikaanse obligaties en aandelen, met als noemenswaardige uitzondering technologieaandelen, die centraal staan in de golf van artificiële intelligentie. Door de verzwakking van de dollar en de dalende rente zouden activa uit opkomende markten zich moeten kunnen herstellen. Deze bieden niet alleen aantrekkelijke beleggingskansen, maar zijn ook nog eens ondergewaardeerd.

Ik wens u een ontspannen en voorspoedige zomer. Met vriendelijke groet,